De schoonmaker maakt het (on)mogelijk!

Door Hans Westerveld

Deze aanhef was een prachtige start en ‘pay off’ van een reclame campagne voor het promoten van het schoonmaakvak. Er dreigde tot enkele jaren terug een tekort aan beschikbare arbeidskrachten voor de bedrijfs schoonmaak. Met een budget van een paar miljoen euro’s heeft OSB busreclame, promotie via televisie ‘soap’s en televisie reclameblokken opgezet.

 

Ook werd een ‘glossy’ blad uitgegeven dat echter na een eerste editie niet werd geprolongeerd. In dit blad werd ingehaakt op een nieuwe lijn van werkkleding. Van dit momentum werd gebruik gemaakt om deze kleding door een aantal modellen op de ‘catwalk’ te laten showen. Ook de voorpagina werd voorzien van een uitdagend aantrekkelijk model in OSB werkkleding, waarbij overigens voldoende ruimte bleek onbedekte delen van het lijf te bewonderen. OSB voorzitter van destijds bleek ‘not amused’ evenals andere conservatieve OSB leden, met name vrouwen als ook mannen die hun echte mening moesten verhelen. Niet representatief voor de schoonmaakbranche vond men. Het bleek derhalve de laatste editie. Uw verslaglegger maakte deel uit van de redactie en had aangegeven dat de praktijk uitwijst dat vrouwelijk schoon in een reclame campagne meer opvalt dan een toelichting op een verzuimparagraaf in een OSB bijlage. Het blad ‘Schoon’ werd de nek omgedraaid.

 

Het geld voor deze campagne kwam niet uit de OSB begroting, maar uit de begroting van de RAS (Raad voor Arbeidsomstandigheden Schoonmaak). Dit is een gestructureerd polder overleg tussen OSB en vakbonden. De Ras is een uitvoering en controleorgaan van de cao voor de schoonmaak- en glazenwassersbranche voor branche gebonden sociale aspecten waaronder pensioenvoorzieningen en allerhande overige bepalingen die geld kosten. Deze kosten worden door de schoonmaakbedrijven als werkgeverslasten in tarieven doorberekend. Dus hetgeen dat in de onderhandelingen voor een nieuwe cao wordt afgesproken wordt via de RAS ingevoerd dan wel op uitvoering gecontroleerd. Tijdens de onderhandelingen voor de nieuwe cao komt ook de bijdrage aan de vakbonden ter sprake. Vanuit de opcenten op het basisloon komt dat neer op ongeveer € 600.000,= voor een éénjarige cao.

 

Vinden de OSB en haar leden dat vervelend? Integendeel! Het spel dient gespeeld en gepolderd. Een voorganger van ISS meende een aantal jaren geleden uit de OSB te moeten stappen en zelf de onderhandelingen met bonden aan te gaan. Binnen een jaar was ISS weer lid van de OSB. Er bleek een gevaar van een bedrijfs cao die duurder zou zijn dan een landelijke cao. Bovendien werden de kosten en tijdsbesteding voor onderhandelingen met vakbondsleden, die alle tijd blijken te hebben, een geduchte tegenvaller. Dus met plezier is OSB akkoord met de vakbondsbijdrage en laten we ons koeieneren door lui die we zelf financieren. Kunnen we zelf aan het werk blijven met taken waarvoor we zijn ingehuurd. Op de barricaden mannen!

 

Hans Westerveld, CFM is directeur van Westex Facilitaire Dienstverlening. Hij is oud bestuurslid van het Algemeen Bestuur van OSB en oud bestuurslid van de vereniging van facility managers IFMA Holland.

 

Reageren? redactie@acceptatie.cleantotaal.nl