De stakende schoonmakers eisen met hun vakbondsvertegenwoordigers om meer respect. Dat moet dan ook weerspiegelen in het loon en doorbetaling bij ziekte? Ik wil in dit openhartige vergelijk ingaan op de diverse kreten die de afgelopen maanden voorbij gekomen zijn en hoe fout ze in mijn ogen gebruikt worden.
Gerard Spoor is directeur van Carling Opleidingen en lid van het redactieteam van Clean Totaal.
Als je respect wilt en de onderhandelingen staakt op loon of ziekengeld dan klopt er in mijn visie iets niet als de initiële aanleiding voor de acties gebrek aan respect was. Als verdiensten van de werkgevers die al jaren ook alle risico’s gedragen hebben ook nog onderwerp van discussie moet zijn dan zou ik in dit verhaal ook het loon van een neuroloog moeten eisen!
Wat ik u nu ga vertellen is waar gebeurd en heeft heel veel impact op mij gehad maar is heel toepasselijk als het om respect, gedrag en waardering gaat. Het gaat over mijn vader en over het enorme respect dat ik voor hem had vanwege de mens die hij was.
Mijn helaas onlangs overleden vader was verwarmingsmonteur, niet meer dan LTS als opleiding genoten en absoluut geen hoog loon. Hij moest hard werken om zijn gezin te kunnen onderhouden, ook nog ‘s avonds. Mijn moeder kwam in het ziekenhuis te liggen op de IC na een hartstilstand en gebrek aan zuurstof in de hersenen dientengevolge. Uiteraard stond zij in die laatste dagen van haar leven onder behandeling van een zeer ervaren neuroloog. Universitair opgeleid, mega-loon en hoog in aanzien bij zijn collega’s.
Respect: Denkt u dat ik meer respect voor de neuroloog had dan voor mijn vader vanwege het verschil in opleiding? Nee dus!
Denkt u dat ik meer respect had voor de neuroloog omdat hij besliste over het leven van mijn moeder? Nee dus!
Denkt u dat ik meer respect had voor de neuroloog omdat hij meer verdiende? Nee dus!
Dezelfde neuroloog had net zoveel respect voor mijn vader als hij in de winter zonder verwarming zat en mijn vader nodig had om de zaak te repareren. Respect heeft dus niets te maken met opleidingsniveau, loon of belang van het werk maar met de waarde die je aan een mens toekent.
Zijn manier van omgaan met ons heeft dus bepaald of wij respect hadden voor hem. Daar kunnen veel schoonmakers en leidinggevenden over nadenken!
Gedrag: Kan de neuroloog op een andere manier met mensen omgaan dan mijn vader kon? Ik ben van mening dat gedrag naar mensen altijd gebaseerd dient te zijn op normen en waarden van gedrag en wederzijds respect.
Ik ga nog een stap verder. Een neuroloog in opleiding liep met de neus in de lucht en liep ons gewoon voorbij zonder ons een woordje waardig te gunnen. Dat gebrek aan normaal gedrag roept bij mij zelfs disrespect op. Dat hij 6 jaar universiteit na zijn WO-onderwijs genoten heeft stelt hem menselijker wijs niet op een hoger niveau dan ons.
Die houding is dus gebrek aan respect naar ons en roept dus geen respect bij mij voor hem op!
De verplegers hebben ons met zoveel warmte en medeleven behandeld en mijn moeder in haar laatste dagen zo goed behandeld (zonder dat zij het bewust kon ervaren) en werken zo hard voor andere mensen tegen een laag loon dat die mensen bij mij veel meer respect verdienen en krijgen.
Dat zit dus helemaal in hun gedrag naar mij waardoor respect verdiend wordt. Daar kunnen veel schoonmakers en leidinggevenden over nadenken!
Waardering: Zou mijn vader de neuroloog meer waarderen omdat hij zijn vaardigheden gebruikte om mensen te helpen dan de neuroloog mijn vader die hem in de winter uit de kou kwam halen op zaterdagavond. Ik denk dat het waarderingsniveau voor beiden even groot was. De impact van de vaardigheden kan vele malen groter zijn van een neuroloog dan van een verwarmingsmonteur, maar als je ze nodig hebt worden ze beiden gewaardeerd op basis van hun inzet en kwaliteiten.
Met andere woorden, de waardering voor een schoonmaker is er wel degelijk. Ik besef me wel dat er ook klanten zijn die dit absoluut niet laten merken. Dat zegt alles over die betreffende klant en zijn sociale vaardigheden/ontwikkeling.
Ik merk zelf met regelmaat dat schoonmakers schijnbaar niet weten hoe zich te gedragen als er iemand in een gebouw is. Ik ben in mijn rol als docent altijd als eerste op de locatie. Dan komen schoonmakers binnen en gaan gewoon zitten terwijl ze mij niet kennen, de locatie nieuw is en de collega’s onbekend. Wil je zo respect krijgen? Mij is geleerd dat je jezelf voorstelt als je binnen komt en even aangeeft wat de reden is van het bezoek. Die meneer had ook in het verkeerde lokaal kunnen zitten zonder dat hij het wist. Als je dan vaak ook de nederige houding ziet van mensen in deze wat onbekende omgeving dan vraag ik mij af hoe zij zich gedragen in hun werkomgeving. Die nederigheid/onderdanigheid helpt niet als je respect wilt.
Als iedereen zich nou eens ging gedragen op een manier die automatisch respect oproept zouden we veel meer opschieten dan eisen gaan stellen op de barricade. Ik denk werkelijk dat je met deze acties meer respect verspeelt dan in vele jaren kunt verkrijgen. Evenals vertrouwen komt respect te voet maar gaat te paard. Doe je werk met trots, uitstraling en met een juiste menselijke omgang bij je klanten en dan volgt respect normaal gesproken vanzelf. Per ultimo denk ik dat er nog heel veel werk is als het om respect gaat, vooral voor de mensen die het willen krijgen. Dat kunnen ze niet alleen en ze hebben hulp nodig van omgeving en werkgever maar ze moeten zelf willen en doen!
Reageren? redactie@acceptatie.cleantotaal.nl
