Jacco Vonhof: “We mogen spreken over zinvolle en inspannende onderhandelingen. Er zijn majeure vorderingen geboekt op de onderwerpen ziekteverzuim en het nieuwe loongebouw plus nog enkele andere thema’s. Ik vind dat de resultaten op deze dossiers met goed fatsoen uit te leggen zijn aan zowel werkgevers als werknemers.”
Door de vernieuwingstafel (afgelopen jaar) is er meer onderling vertrouwen/respect tussen werkgevers en -nemers ontstaan. Tijdens het cao overleg is er uiteraard soms toch sprake van grote verschillen van inzicht, waardoor het overleg momenten van escalatie kent. Die worden nu niet meer op de man (vrouw) gespeeld, hetgeen bij vorige onderhandelingen nog wel eens het geval was. “Desalniettemin kan het soms best botsen of zelfs kletsen. Maar je proeft dat er sprake is van begrip voor elkaars standpunten in plaats van wantrouwen.”
Over de uitkomst van de financiële gevolgen kan Vonhof zich niet uitspreken: “Vanuit OSB hebben we een bepaald percentage in ons hoofd. De kosten die voortvloeien uit de afspraken met betrekking tot ziekteverzuim, loongebouw, Ras etc. worden hiervan afgetrokken om op een aanvaardbare uitkomst te komen. De som der delen mag niet te duur te worden. De bonden tellen natuurlijk op. “
Ook Vonhof verwacht niet dat er op 16 december 2016 een volledig akkoord bereikt wordt en beseft dat hiermede de kostenstijging derhalve ook niet per 1 januari 2017 doorgevoerd kan worden: “Het is goed om voor het bereiken van het slotakkoord voldoende tijd te nemen. Consequenties moeten immers goed doorgerekend worden en de punten en komma’s dienen op de juiste plek te staan. Onderdeel van het slotakkoord kan dan ook zijn om de cao aanpassingen wellicht op een later moment in te laten gaan, in plaats van berekeningen door te moeten voeren met terugwerkende kracht.”
OSB: de som der delen mag niet te duur worden
