Na tien jaar het voorzitterschap van SieV met verve vervuld te hebben, acht voorzitter Maurice Rutgrink (56 jaar) het wenselijk om het roer over te dragen. Naar zijn mening is het momentum aangebroken dat de brancheorganisatie een ander type voorzitter nodig heeft om de volgende stappen te maken. Tijdens de recentelijk gehouden ALV maakte hij bekend op de eerste ALV in 2022 officieel af te treden.
Door Henk Cornelisse, redactielid Clean Totaal
Onder zijn voorzitterschap heeft Rutgrink de ledengroei van 3 naar 235 leden zien stijgen en wist hij het in eerste instantie Sjors van Rebellenclub-achtige platform te transformeren tot een serieuze brancheorganisatie. Het Calimero gedrag verdween, maar zijn verzet tegen het gebrek aan voldoende waardering voor SieV blijft.
Een korte terugblik
In 2011 kwamen Pieta van Hoogvliet en Sabine Aalbers op het idee een platform specifiek voor het mkb segment op te richten. In eerste instantie was ook Edward Essenberg initiatiefnemer, maar die verscheen niet op de oprichtingsvergadering. Maurice Rutgrink gaf naast Pieta en Sabine als enige andere deelnemer wel acte de présence. Hij werd door de dames gelijk tot voorzitter gebombardeerd. Rutgrink: “Deze benoeming was overigens bijna niet het geval geweest, want we hadden afgesproken in restaurant de Lucht en daar blijken er twee van te bestaan. Ik ging in eerste instantie naar een andere vestiging.” Een maand later trad Jan Kuipers als (bestuurs-)lid toe en hiermee was het bestuur compleet. Kuipers legde zich in het bijzonder toe op het invoeren van een eigen keurmerk.
De eerste jaren manifesteerde SieV zich met name om te ageren tegen het toenmalige OSB. Deze werkgeversorganisatie deed het in hun ogen niet goed, zeker niet qua belangenbehartiging voor het mkb segment. Later ontstonden er interne strubbelingen welke tot het tumultueuze vertrek van de toenmalige secretaris Sabine Aalders leidde: “Sabine heeft voor ons veel in de opstartfase betekend, daar zijn we haar nog erkentelijk voor. Alleen had ze er op enig moment wat moeite mee dat er door de leden besluiten genomen werden die zij liever anders gezien had. Het zogeheten polderen was niet aan haar besteed. Dit betekende helaas het breekpunt.”
Van ik naar wij
Rutgrink is in de loop der jaren gegroeid in zijn rol als voorzitter. De eerste vergaderingen van SieV verliepen in een sfeer van het orakel Rutgrink die zijn volgelingen (lees: leden) toesprak in de eerste persoon enkelvoud. Langzaam maar zeker veranderde dit echter naar de eerste persoon meervoud vorm. De organisatie ontwikkelde zich en er zijn inmiddels diverse ondersteunende commissies geïnstalleerd. Rutgrink: “In het begin was het noodzaak om met veel overtuiging SieV te positioneren. Ik werd regelmatig gezien als een straatvechter die er met een gestrekt been in ging. In de loop der tijd word je milder, maar via mijn blogs bijt ik nog regelmatig van mij af. Oneerlijkheid of zelfs het verspreiden van leugens is aan mij niet besteed. Dit stel ik dan ook aan de kaak.”
Serieuze partner
Wat Rutgrink steekt is dat SieV door de sociale partners nog steeds niet voldoende serieus genomen wordt: “Ik moet zeggen dat er in de loop van de tijd gelukkig wel het een en ander veranderd is. Voormalig OSB-voorzitter Hans Simons beschouwde ons meer als loopjongens, schoffeerde mij incidenteel zelfs. Onder de ex-directeur Hanny van den Berg en huidig directeur Rob Rommelse, alsmede voorzitter Piet Adema, werkt Schoonmakend Nederland (voorheen OSB) inmiddels met meer respect met ons samen. Maar als puntje bij paaltje komt dan telt voornamelijk het eigen belang bij Schoonmakend Nederland.” Met de komst van de inmiddels vertrokken juridisch onderlegde Roy Odekerken en de economisch onderlegde penningmeester Antoine Verhoef alsmede de benoeming van Laetitia Simonis als vice-voorzitter en bestuurslid Frank Verberne heeft SieV zich inhoudelijk versterkt. Binnenkort wordt de bekendmaking van de nieuwe secretaris verwacht. Rutgrink: “We beschikken binnen ons bestuur over veel knowhow en dan is het pijnlijk om te constateren dat we bijvoorbeeld geen plek hebben aan de cao onderhandelingstafel en nagenoeg genegeerd worden door de RAS. En zo kan ik wel even door gaan. Als de sociale partners ons om onduidelijke redenen niet aan de cao onderhandelingstafel willen toelaten, laat ons dan in ieder geval toe aan de cao mandaattafel.”
De gang van zaken heeft SieV zelfs doen besluiten om niet langer als klankbord met betrekking tot het cao-overleg te fungeren. Wel stelde zij een lijvig document op met voorstellen om de cao te versimpelen en naar haar inzicht beter werkbaar en leesbaar te maken en meer te laten aansluiten bij de actuele situatie
Het steekt de vertrekkend voorzitter dat het zo lang duurde voordat de aan SieV gedane toezegging voor wat betreft de twee zetels in de klachtencommissie van de Stichting Verantwoordelijk Marktgedrag geëffectueerd werd: “Maar enfin. Eind goed, al goed!”
Moeizame verstandhouding met RAS
De verstandhouding tussen RAS en SieV valt als moeizaam te kwalificeren, zowel met de vorige directeur Marianne Neuteboom als de huidige directeur Ellen Dekkers (ex FNV). Rutgrink: “Als we vragen stellen of aanmerkingen maken over bijvoorbeeld de verdeling van subsidiestromen of over het jaarverslag dan worden we van het kastje naar de muur gestuurd. Frustrerend. Nieuws vanuit RAS moeten we zelfs veelal uit de media vernemen. Al met al getuigt dit van weinig respect richting een brancheorganisatie met maar liefst 235 leden!”
De overname van opleiding bv SVS door Kaleidon in 2019 is de vertrekkend voorzitter een doorn in het oog: “Het valt toch niet uit te leggen dat een bedrijf met een balanswaarde van € 853.643.- (2017) dan wel € 632.485,- (2018) in 2019 voor € 100,000,- over de schutting gegooid wordt. Let wel: de RAS premie wordt door de leden betaald, hé!”
Bonden: veel beloven niets doen
Rutgrink heeft ook weinig goede woorden over de samenwerking met de werknemersbonden FNV/CNV: “Jet Linssen (FNV) heeft ooit letterlijk te verstaan te geven ons niet als partner te zien en niet met ons aan tafel te willen zitten. Naar haar mening is/was ons ledenaantal te gering, waarbij ze vergat dat maar een paar procent van de schoonmakers lid zijn van haar bond. Feitelijk gaf ze hiermee haar eigen bond een brevet van onvermogen. Jan Kampherbeek (CNV) belooft van alles en nog wat, maar zodra het erop aankomt geeft hij vervolgens niet thuis. Aardige mensen als persoon, maar je kunt er geen afspraken mee maken.”
Argumenten i.p.v. Calimero
Rutgrink hecht eraan te benadrukken dat het Calimero gedrag van destijds plaats heeft gemaakt voor het leveren van inhoudelijke input vanuit SieV: “We hebben onder meer de onwerkbaarheid van de cao paragrafen aangaande de zogeheten 7,5% regeling en artikel 38 met regelmaat onder de aandacht gebracht. Deze regels zijn niet of nauwelijks toepasbaar binnen het mkb segment. Je merkt dat de inhoudelijke kennis over dergelijke regels merendeels ontbreekt bij de sociaal partners. Ze beseffen zich dan ook onvoldoende wat de inhoud van deze onuitvoerbare regels impliceert voor ons segment.” Ook werpt de vertrekkend voorzitter zich op als pleitbezorger voor het invoeren van een facilitaire cao, waartoe hij argumenten als: doorstromingsmogelijkheden, baanbehoud, extra opleidingsfaciliteiten en het bereiken van meer respect als positieve punten noemt.
Val van Schoonmakend Nederland geen doel
Het onderwerp dat SieV bij het cao overleg alleen in de zijlijn betrokken wordt, komt regelmatig terug in het gesprek. Het doet de vertrekkend voorzitter verdriet dat hem en zijn leden wel om input gevraagd wordt, maar er te weinig wordt gedaan met deze input en/of Schoonmakend Nederland de credits van waardevolle input vervolgens naar zich toetrekt: “Hoe je het wendt of keert, Schoonmakend Nederland is er in woord voor groot én klein, maar in daad vooral voor de Top-10. Niet verwonderlijk als je je bedenkt dat deze werkgeversorganisatie haar oprichting ontleend aan ondernemers met allen een (ex-)Cemsto achtergrond!” De voorzitter verwacht dat SieV gezien haar beleid, visie en groei qua ledenaantal Schoonmakend Nederland voorbij gaat streven: “Maar wij zijn absoluut niet uit op de val van Schoonmakend Nederland. Integendeel, we willen zelfs de helpende hand bieden maar wel vanuit het perspectief van wederkerigheid. Zowel in woord als daad en met respect voor elkaars kracht.”
Waardering en begrip
Rutgrink kijkt met gemengde gevoelens terug op hetgeen er onder zijn voorzitterschap bereikt is: “Liever zou ik hebben willen vaststellen dat we een volwaardig cao partner zijn, waarbij diverse van onze leden inmiddels deel uit zouden maken van overkoepelende commissies. Dat de cao opgeknipt zou zijn in een basisboekje en verder afzonderlijk afgestemd op specifieke inhoudelijkheid per specialisme. Dunne boekjes met de inhoud die er echt om doet. De rest is na te lezen in het basisboekje. Er sprake zou zijn van betere branche bewustwordingscampagnes in plaats van reclame uitingen waarom nogal overtrokken uitgelegd wordt dat schoonmaken een geweldig vak zou zijn. Met andere woorden: Ik betreur dat wij imago campagnes hebben vanuit Schoonmakend Nederland en de RAS die intern zijn gericht. Maar wij weten immers al langer wat het is om in de schoonmaak te werken, nu nog de klanten c.q. de rest van Nederland nog…. “
Hierbij denkt de vertrekkend voorzitter aan regiobijeenkomsten waarbij de diverse sociale partners in gezamenlijkheid presentaties houden. Alles met een doel: meer waardering en begrip afdwingen voor de branche: “Het is bijvoorbeeld toch feitelijk te gek voor woorden dat iedere serviceverlener voorrijkosten in rekening brengt, maar als wij dergelijke kosten bij een calamiteitopdracht doorbelasten de bezwaren van de opdrachtgever niet van de lucht zijn. Wij werken immers toch met vakmensen, professioneel materiaal en materieel?”
Met liefde en toewijding
De door de jaren heen wat milder geworden voorzitter heeft ook een boodschap aan zijn leden: “Zie een brancheorganisatie niet als sportvereniging. Met andere woorden: Vanuit de houding, we betalen contributie en de rest is voor het bestuur. Participatie van leden binnen een branchevereniging is namelijk van cruciaal belang om successen te bereiken. Helemaal als SieV straks sterk vertegenwoordigt is in de diverse overlegorganen. Ik geloof er namelijk heilig in dat dit in de nabije toekomst het geval zal zijn.”
Is dat een mooie uitdaging voor de nieuwe voorzitter? Rutgrink: “Bewust meng ik mij niet met het profiel van mijn opvolger. Ik wil niet over het graf heen regeren. Mogelijk ziet het huidig bestuur een taak voor mij weggelegd om met de sociaal partners de facilitaire cao gestalte te geven. Als mij dit gevraagd wordt, ben ik bereid hierover na te denken. Maar voor nu ga ik naast mijn werk wat meer genieten van andere dingen die het leven te bieden heeft. Het voorzitterschap kostte mij gemiddeld één dag per week, maar ik heb het met veel liefde en toewijding gedaan.”