Al jaren is de overheid bezig met de “Administratieve lastenverlichting” voor ondernemers, helaas vaak met tegenovergesteld resultaat met de wet WALVIS als één van laatste treurige voorbeelden. De Fiscus ging met de VCR-methode werken, er moest periodiek loonaangifte gedaan worden, ZVW kwam om de hoek kijken, eerste dagmelding etc. etc. Al met al een drukke(re) tijd voor de salarisadministrateurs, softwarehuizen en alle andere afdelingen/bedrijven die met lonen te maken hadden. Blijkbaar is de definitie voor “administratieve lastenverlichting” voor de overheid anders dan die van de ondernemer.
De loonberekening binnen de schoonmaakbranche staat behoorlijk centraal aangezien 70-80% van de kosten binnen deze ondernemingen loongerelateerd zijn. Het onder controle houden van deze kosten is dus van vitaal belang. Om dit te kunnen controleren/beheersen heb je wel de nodige kennis nodig, zodat maximaal gebruik gemaakt kan worden van de regels. Hoe makkelijker de loonberekening (en alles wat er om heen hangt) hoe makkelijker het is te beheersen.
Vereenvoudigen
Voor het vereenvoudigen is bedacht dat er één (1) uniform loonbegrip moest zijn en dat de diverse franchises, maxima, basis en loonbegrippen dus gelijkgetrokken of afgeschaft moesten worden en dat klinkt inderdaad simpel. Nu ben ik een groot voorstander van het KISS principe (Keep-It-Simpel-Stupid), maar heb ik ook een gezond wantrouwen ten opzichte van de goede bedoelingen van de overheid, die gaan namelijk altijd iemand geld kosten.
Het gelijktrekken van de loonbegrippen en maxima en het laten vervallen van de franchise voor bijvoorbeeld de ww-premie hebben namelijk vooral consequenties voor bedrijven die veel mensen in dienst hebben die hier veel gebruik van maken (lees; dus veel personeel heeft met een lager inkomen). Eén maal raden welke branche hier veel mee te maken heeft.
Daarnaast is de “administratieve lastenverlichting” nogal gering tenzij u met de hand elke periode de salarissen berekent van uw personeel. Het is voornamelijk een aanpassing in de software die bij u de loonberekening verzorgt. Deze zal wel behoorlijk aangepast moeten worden en, u raadt het al, wie betaalt dat? De “administratieve lastenverlichting” vertaalt zich dus in een aantal gevallen in een “financiële lastenverzwaring”.
Nu hebt u zeker tot 2013 om te “sparen” en te kijken wat het voor uw onderneming precies gaat betekenen. Gelukkig is de markt booming en zal uw opdrachtgever er geen enkel probleem mee hebben als u deze kosten aan hem doorbelast, toch…?
Vakantiewet 2012
Wat ik echt niet begrijp is dat de overheid het aan de ene kant simpeler wil maken, maar via de achterdeur u weer een monster van een regeling door de strot duwt. In dit geval de nieuwe vakantiewet van 2012.
Door een uitspraak van het Europees hof is Nederland verplicht zijn vakantiewetgeving aan te passen. Dit had o.a. te maken met het feit dat een zieke werknemer in Nederland alleen over de laatste 6 maanden van zijn ziekte vakantiedagen/-uren opbouwde en dat wordt gezien als discriminatie van een zieke werknemer en “dah mag nie, hè!?”
Dit betekent dat vanaf 2012 over de volledige ziekteperiode vakantiedagen opgebouwd moeten worden. Tot zover allemaal nog niet zo’n probleem, de opbouw van een ziek personeelslid gaat dan op dezelfde manier als een niet ziek personeelslid, maar….
Vakantiedagen kunnen onderverdeeld zijn in twee soorten;
1. Wettelijke vakantiedagen (per jaar, 4 maal de arbeidsduur per week)
2. Bovenwettelijke vakantiedagen (alle persoonlijke of collectieve afspraken bovenop de wettelijke dagen)
De minister heeft in zijn onmetelijke wijsheid besloten om de “verval- of verjaringstermijn” van deze soorten te splitsen. Waar nu voor beide een termijn geldt van 5 jaar, mogen de wettelijke dagen na 6 maanden (aansluitend op het jaar waarin zij zijn opgebouwd) worden laten vervallen, dit met het oog op de functie van deze dagen. Het is namelijk van belang dat uw medewerkers af en toe uit kunnen blazen van al die noeste arbeid, en terecht. Dus ze moeten ze niet sparen, maar opnemen. Aan de bovenwettelijke dagen verandert niets. Oftewel u moet vanaf 2012 bij gaan houden tijdens de vakantiedagen opbouw of het wettelijke vakantiedagen/-uren zijn of dat het bovenwettelijke zijn anders kunt u namelijk niet bepalen wanneer deze mogen komen te vervallen.
Nog spannender…
Om het nog wat spannender te maken zijn er dus in 2013 drie soorten vakantie uren/dagen. Degene die opgebouwd zijn voor 2012, het (eventuele) restant van de wettelijke dagen opgebouwd in 2012 en het (eventuele) restant van de bovenwettelijke dagen opgebouwd in 2012. In tegenstelling tot een eerdere uitspraak (van de Hoge Raad in 1988) waarbij werd gesteld dat de oudste rechten als eerste opgenomen moesten worden, heeft minister Kamp in zijn memorie van toelichting aan de Eerste Kamer duidelijk gesteld dat de wettelijke vakantiedagen als eerste opgenomen moeten worden (logisch), omdat deze het snelst vervallen/verjaren. Om ook nog even een bom te leggen onder zijn eigen regels is besloten dat er in specifieke gevallen van afgeweken kan worden. Bijvoorbeeld; omdat het voor de werkgever ècht niet uitkwam dat personeelslid A vakantie op wilde nemen, of omdat er andere afspraken zijn gemaakt in de CAO over de verjaringstermijn. Dat laatste wordt nog een hoofdbrekertje voor de vakbonden. Ze moeten dan namelijk gaan kiezen wat ze belangrijker vinden. Zo veel mogelijk opnemen (om de welverdiende rust te nemen) of toch kunnen opsparen (zodat je ze niet gelijk kwijt bent als je ze niet op kan/wil nemen), leuke paradox! Kan misschien ook gelijk nog even meegenomen worden in de CAO onderhandelingen voor 2012.
Wordt er in de CAO vastgelegd dat de verjaringstermijn alsnog de bovenwettelijke volgt, dan verandert er eigenlijk niets of niet zo veel (als dat überhaupt mag). Dan zijn we weer terug bij het KISS principe. Als het verleden echter ook de toekomst bepaald zal er wel weer een andere regel in de CAO opgenomen worden waardoor het nog onduidelijker wordt. We wachten af……
Trouwens, als we het toch over administratieve lastenverlichting hebben, kunnen we dan gelijk de pensioenen door de fiscus laten innen, middels 1 loonaangifte voor alles?
Is dat “probleem” ook gelijk opgelost.
Peter Maljers (info@fairclean.nl) is eigenaar van Fairclean, een gespecialiseerd administratie- en adviesbureau in de schoonmaakbranche. Hij schrijft regelmatig voor Clean Totaal over zijn praktijkervaringen inzake wet- en regelgeving.
