De Code Verantwoordelijk Marktgedrag Schoonmaak en Glazenwassersbranche, kortweg De Code, hangt als een fluwelen deken over de branche. Geestelijk vader Kees Blokland maakt zich, sinds zijn pensionering in 2011, hard voor een fatsoenlijk spel van vraag en aanbod met als doel verbetering van de arbeidsverhoudingen. Hoe hangt de vlag erbij anno 2019? Is een potentiële gele kaart voldoende afschrikwekkend en heeft de Code haar nut bewezen?
Beluister hieronder de Clean Totaal Podcast met Kees Blokland
Diensten inkopen is anders dan potloden inkopen
De Code Verantwoordelijk Marktgedrag Schoonmaak en Glazenwassersbranche heeft met een reden deze naam toegedicht gekregen. Want, zo stelt Blokland, “sociaal beleid bij uitbestede dienstverlening kan niet beter zijn dan wat er is afgesproken qua randvoorwaarden die door inkoop en verkoop worden gesteld. Zij bepalen wat de mogelijkheden zijn qua fatsoenlijke werkdruk, veiligheid etc.. Van sociaal beleid aan de achterkant zijn we naar marktbeleid aan de voorkant gegaan. Zo spreken wij niet alleen de inkoper aan, maar ook het algemeen management en zeggen: als je diensten inkoopt die door mensen worden geleverd. Dat is als een film die soms wel vijf jaar kan duren. Als je dat doet alsof je een foto koopt, dan mis je volledig de plank. Zo mis je kwaliteit die je had kunnen inkopen en je mist de menselijke maat.”
Voorts stelt Blokland dat het verschil tussen het inkopen van potloden en mensen enorm wordt onderschat. “Daar is nog een hele weg te gaan. Er zijn nog best wat inkopers die het oude spelletje spelen.” Hij noemt daarbij ook het belang van de keuze voor een goed adviesbureau. Er gaat immers veel omzet door de handen van deze organisaties. Opdrachtgevers worden op het hart gedrukt niet te kiezen voor een intermediair die verstand heeft van het inkopen van potloden, maar die verstand heeft van de specifieke uitdagingen binnen de facilitaire sector.
Schoonmaak zet de standaard
De geestelijk vader van de Code grijpt de mogelijkheid aan om de schoonmaaksector op een voetstuk te zetten. “Schoonmaakbedrijven hebben bewezen dat ze met sociaal verantwoordelijk gevoel omgaan met de mensen op de werkvloer. Tegelijkertijd moeten we aan de voorkant (marktzijde red.) voor zorgen dat door alle partijen goede afspraken gemaakt worden zodat niet de verkeerde impulsen uitgaan naar het sociale beleid aan de achterkant.” De best practices, zeker ook van mkb schoonmaakbedrijven, zouden volgens Blokland dan ook meer aandacht mogen, misschien wel moeten krijgen.
Goed voorbeeld doet goed volgen is hier zeker op zijn plaats. Inmiddels heeft de Code zo’n 1.500 ambassadeurs. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we, wanneer het gaat over verantwoordelijk marktgedrag, goed onderweg zijn, maar dat het eindstation vooralsnog niet in zicht is. Of zoals Blokland zelf zegt: “Nee, we zijn heel goed uit de startblokken gekomen. We hebben grote stappen gemaakt onderweg, maar voorlopig is het nog nodig dat we ons appèl doen. Dan gaat Nederland er een stuk beter uitzien.”
Reageren op deze podcast? Dat kan hieronder!
