Door Hans Westerveld
Het beoordelen van het netto resultaat in het ‘loonzakje’, het woord alleen al, laat ik graag over aan de werknemers in onze bedrijfstak. Complimenten naar de vakbonden. Vanwege de gevoerde strategie en de vasthoudendheid in tijd. Dit in tegenstelling tot vorige stakingacties. Tot vervelens toe werden weer een paar nieuws gevoelige objecten als doelgroep gekozen, zoals Schiphol en NS. Ook plezierig voor de bonden vanwege de concentratie van bondsleden op zulke objecten. Alle vervoersbedrijven zijn tenslotte vergeven van vakbondsleden. Bij de vorige acties ging het naast loon ook om meer respect voor de schoonmaker. Dit fenomeen laat zich moeilijk in een cao opschrijven. Bovendien laat respect zich niet afdwingen door het de omgeving op te dragen. Respect dwingt men zelf af door houding, aandacht en (service) gedrag. Dit laat onverlet dat schoonmaakbedrijven hier bijzonder veel aan kunnen doen door het entameren van opleidingen en trainingen op dit gebied. Wellicht een mogelijkheid wanneer reële prijzen de toekomst wordt. Want juist als gevolg van deze stakingsactie waarbij bereikt is dat de ‘issue’ van contractprijzen niet alleen meer aandachtsgebied is van de inkoper en een ‘salesfiguur’. Het komt terecht op de werkplek van de hoofd directies die het graag willen oplossen zodat het weer vlug van betreffende werkplek verdwijnt.
De actie leverde een podium voor OSB bestuurders in actua programma’s waarvoor zij voorheen nooit werden gevraagd. Het succes van de vakbond komt niet uit de lucht vallen. In plaats van ‘gepolder’, lawaai en een paar gebouwen blokkeren zijn nu methodes gehanteerd waarmee de vakbonden in de Verenigde Staten succesvol zijn. Deze internationale samenwerking van vakbonden werd een aantal jaren al gesignaleerd door de World Federation of Service Contractors (WFBSC). De OSB was hier lid van doch het lidmaatschap werd opgeschort tijdens het regime van de vorige voorzitter van OSB. Deze MKB deskundige was overigens juist ingehuurd voor het binnenland. Het buitenland met de lidmaatschappen van de Europese Federatie van de Schoonmaakindustrie (EFCI, www.feni.be) en de WFBSC (www.wfbsc.org) bleef in handen van toenmalige bestuurders. Na het terugtreden van deze bestuurders kwam de portefeuille in handen van deze schriftsteller. Met vertrek van een beleid secretaris die ‘buitenland’ in zijn pakket had werd ‘buitenland’ toegevoegd aan een collega. Deze collega beleidssecretaris heeft zich volledig voor ‘buitenland’ ingezet naast zijn portefeuille van milieu, glazenwasserij, commissie hoogwerken, commissie laag werken, werkgroep veilig werken op hoogte, werkgroep ladderhoogte, platform werkschoenen, stafoverleg, groepsoverleg, zelf koffie halen, enz. Het zal duidelijk zijn dat van ondersteuning van de OSB commissie buitenland weinig terecht kwam. Drs. Van Weerdenburg had niets met buitenland, mocht er wellicht zelf ook niet komen. Het plezierige van tijd is dat het verandert. Ook bij de OSB. De huidige voorzitter stelde onlangs dat de aandacht voor ontwikkelingen in het buitenland binnen de OSB de laatste jaren sterk is verwaarloosd. De heer Simons is nu zelf voorzitter van de commissie Buitenland en vertegenwoordigt OSB bij EFCI in Brussel. De WFBSC? Dat is misschien nog een brug te ver.
Hans Westerveld, CFM is directeur van Westex Facilitaire Dienstverlening. Hij is oud bestuurslid van het Algemeen Bestuur van OSB en oud bestuurslid van de vereniging van facility managers IFMA Holland.
Reageren? redactie@acceptatie.cleantotaal.nl