Tijdens de OSB Algemene Ledenvergadering van afgelopen december ontspon zich een interessant debat over de inbestedingsparagraaf uit het regeerakkoord. De uitgenodigde kamerleden Mariëtte Hamer (PvdA) en Eric Ziengs (VVD) deden er hun zegje over. Laatstgenoemde zat duidelijk wat ongemakkelijk in zijn stoel…
Door Paul Meerman, directeur S&G Diensten
In het regeerakkoord tussen VVD en aanjager PvdA staat over de inbesteding volgende expliciet geschreven:
“Door openstelling van de laagste loonschalen kunnen flexwerkers aan de onderkant van de arbeidsmarkt, zoals schoonmakers en cateringmedewerkers, gewoon weer in dienst genomen worden. De rijksoverheid zal op dit punt het goede voorbeeld geven”
“Met de organisaties van werknemers bespreken wij het openstellen van de laagste ambtelijke functieschalen, zodat medewerkers in facilitaire functies eventueel in dienst genomen kunnen worden”
Mevrouw Hamer lichtte het PvdA standpunt als volgt toe: “Door de stakingen van de afgelopen jaren en de onzekerheid onder werknemers, ontbreekt het consumenten vertrouwen. Er moet stabiliteit voor langere tijd komen. Werknemers willen ergens bijhoren, ze hebben vaak meer affiniteit met de klant waar ze werken, dan met het schoonmaakbedrijf. Mensen aan het werk krijgen en houden dat is het speerpunt! Werknemers moeten zekerheid krijgen en fulltime contracten.”
Nu heeft, volgens mij, de overheid jarenlang zelf aan de hierboven beschreven situatie meegewerkt door alleen maar op laagste prijs in te kopen en schoonmaakwerk uit het zicht te houden. Met als gevolg een desastreus slechte kwaliteit en een onhoudbaar hoge werkdruk binnen de (schoonmaak)branche.
En net nu er licht aan de horizon verschijnt door invoering van EMVI en de Code Commissie duidelijk voet aan de grond begint te krijgen, wordt door de grootse veroorzaker de schuld en de daarbij behoren consequenties volgens goede politieke traditie afgewenteld op de werkgevers.
Diverse vragen uit de zaal werden dan ook, zoals het goede politici betaamt, niet of nauwelijks inhoudelijk beantwoord, of tactisch aan een college gegeven. Zelfs onze doortastende en politiek door de wol gewassen voorzitter Hans Simons kon dit niet verhoeden.
Ik denk dat de inbesteding onherroepelijk enorme gevolgen zal hebben voor de schoonmaakbranche. Er zal, door het wegvallen van de grote overheidsportefeuille, een verschuiving plaatsvinden in de focus van de grote schoonmaakbedrijven richting de particuliere sector. Met als logisch gevolg het naar beneden doorschuiven van de middelgrote schoonmaakbedrijven en, uiteindelijk, het verdrukken van de kleinere. Ik vrees dat de problemen in onze branche zullen er alleen nog maar groter door worden!
En daar zien we meteen de kwetsbaarheid van de VVD. Is dit het wisselgeld dat zij hebben moeten betalen voor deze coalitie? Daarbij genoegen nemend dat juist hun electoraat het hardst getroffen wordt? VVD-er Ziens zat er tijdens deze discussie dan ook behoorlijk ongemakkelijk bij en kon zich slechts zwak verweren door te verwijzen naar EMVI procedures. Iets wat wel door de VVD gedragen wordt. Maar heeft alle discussie over EMVI nog zin als er niet meer uitbesteed wordt voor schoonmaakwerk binnen de overheid? Hoe kan hij aan zijn achterban, traditioneel bestaand uit ondernemers, deze maatregelen verkopen? Niet dus.
Wat betreft de PvdA, hebben zij in het regeerakkoord de van oudsher door hun gedomineerde vakbonden en de aan de SP verloren positie getracht terug te winnen? Heeft de PvdA geprobeerd het SP bolwerk op deze manier te ontwrichten? FNV blijft hier sceptisch over, “…er moet nog maar blijken hoeveel hiervan terecht komt…”
Daarnaast, de laagste loonschalen van de overheid, zijn beduidend lager dan onze eigen schoonmaak CAO. Willen onze medewerkers wel overstappen? Hoe zit het met vakkennis en efficiëntie? Dat laatste is nu niet echt een item waar onze overheid om bekend staat. Wat zullen onder de streep de kosten zijn en met welke volgende bezuinigingsronde zullen hier weer keiharde klappen vallen?
Kortom, is al het werk om de branche in rustiger vaarwater te krijgen nu in één klap teniet gedaan?
Wat gebeurt er met medewerkers die overbodig worden? Ontslag en terugvallen op sociale voorzieningen, het wegvallen van werk en inkomen liggen in het verschiet.
Mijn mening is dat hierdoor veel kennis verloren zal gaan en juist die kwetsbare groep, in plaats van een verbeterde sociale positie, het hardst onderuit gehaald zal worden. Een trieste situatie dus en absoluut geen overwinning voor onze werknemers en vakbonden!
Letterlijk van de pot gerukt!
